Vandaag kregen we bezoek van de jakhals. Hij kwam zich even voorstellen.

Hé, ja jij daar! Let eens op! Ik, ik ben de jakhals. Ik geef het toe, ik zeg waar het op staat. Een beetje direct, dat wel, maar je weet onmiddellijk wat je aan me hebt! Voel jij je aangevallen? Doe niet zo onnozel! Ik zal gelijk hebben én krijgen. Eigenlijk ben ik een ruwe bolster, met een zachte pit. Een rambo, maar dan met een klein hartje. Alleen, ik luister niet naar mijn binnenkant. En als ik toch luister, dan laat ik dat zeker niet zien.

Herken jij soms jezelf? Dat kan! Want in ieder van ons zit een jakhals.

Volgende week maken we kennis met zijn vriendje. Maar wie dat is… verklappen we nog niet!